حکم ژلیش ناخن چیست ؟

ژلیش ناخن همان کاشت ناخن می باشد که استفاده از آن برای شما احکامی دارد. احکام ژلیش ناخن مانند لاک ناخن می باشد. در این مطلب قصد داریم شما را با احکام ژلیش ناخن آشنا کنیم. ناطقان: طبق نظر اکثر فقها صرف کاشت ناخن و انواع روش های آرایشی و زینت اعضای بدن فی نفسه دارای اشکال فقهی نیست و این مسئله در مورد کاشت ناخن و مژه نیز صدق می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در مورد کاشتن ناخن و مژه، باید در نظر داشت که:

 

طبق نظر اکثر علما اگر کاشت ناخن زینت محسوب شود باید دست ها را از دید نامحرم پوشاند. البته علما زینت بودن یا نبودن کاشت ناخن ها را به تشخیص عرف جامعه واگذار کرده اند. بنابراین با توجه به این که در حال حاضر در جامعه ما کاشت ناخن (صرف نظر از مشکل و بیماری حاد که به دستور پزشک انجام می شود) برای زیبا شدن دست ها و ناخن ها استفاده می شود و همه به این مسئله اذعان دارند که دستی که روی  آن به اصطلاح ناخن کاشته شده نسبت به دست بدون ناخن زیباتر است، پس ناخن کاشته شده زینت و زیبایی محسوب می شود و باید از نامحرم پوشانده شود.

 

«کاشت ناخن با فرض صدق زینت باید از نامحرم پوشیده شود. تشخیص زینت بودن یا نبود موکول به نظر عرف جامعه است.» (استفتاء کتبی از دفتر آیت‌الله خامنه ای)

 
حکم شرعی ژلیش ناخن برای وضو و غسل:

ژلیش ناخن حکم شرعی مخصوص به خود را دارد. همانطور که می دانید برای وضو و غسل باید آب به تمام نقاط عضوهای وضو و غسل برسد. اگر روی پوست هر گونه مانعی قرار بگیرد که مانع رسیدن آب به آن اعضا باشد، غسل و وضو باطل است.

 
حکم شرعی ژلیش ناخن پا:

در صورتی که که فردی از ژلیش ناخن یا لاک برای انگشتان پا استفاده کند حکم شرعی آن با دست تفاوت می کند. بدین شرح که اکثر مراجع تقلید مسح پا را بر روی یک انگشت نیز کافی می دانند و اگر فقط یکی از انگشتان پا لاک یا ژلیش ناخن نداشته باشد وضو گرفتن خالی از اشکال است و افراد می توانند همان ناخن بدون مانع را مسح بکشند.

 
آیا می توان با ژلیش ناخن نماز خواند؟

بله می‌توان نماز خواند. اما تنها در صورتی که قبل از اینکه از ژلیش ناخن استفاده کنید وضو بگیرید. در غیر این صورت طبق نظرات مراجعی که ذکر شد وضو باطل است و نماز نیز باطل می‌شود. اما اگر قبل از ژلیش ناخن وضو بگیرید استفاده از لاک و ژلیش در حین نماز خواندن اشکال شرعی ندارد.

 
                                                                                                     

با خیال راحت آسانسور سوار شوید

" نماز خواندن با لاک اشکالی ندارد، ولی لاک زدن برای وضو و غسل اشکال دارد؛ زیرا یکی از شرایط وضو و غسل این است که در اعضا مانعی از رسیدن آب نباشد. (توضیح المسائل مراجع، ج. ۱، ص. ۱۸۷) "


 
پاسخ مراجع برای حکم وضو و غسل ژلیش ناخن :

چند سالی است که ژلیش ناخن یا همان کاشت ناخن رواج پیدا کرده است و بین خانم ها مورد استقبال قرار گرفته شده است. با توجه به اینکه ناخنی روی ناخن قرار می گیرد غسل و وضو گرفتن با ژلیش ناخن چه حکمی دارد؟ آیا غسل یا وضو باطل است یا خیر؟

 
پاسخ دفتر مرجع آیت الله العظمی سید علی خامنه ای :

کاشت ناخن فى نفسه اشکال ندارد و با فرض صدق زینت، باید از نامحرم پوشانده شود. در صورت کاشت ناخن، براى وضو و غسل باید مانع ـ ولو با صرف هزینه ممکن ـ برطرف گردد و چنانچه می‌داند امکان برطرف‌کردن آن نیست و یا رفع آن با مشقت غیر قابل تحمل همراه بوده و یا ضرر قابل توجهى دارد، در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به این کار کند و وضو و غسل هاى بعدى را باید به‌صورت جبیره انجام دهد (یعنى با دست مرطوب مانع را مسح نماید)؛ اما در صورتى که امکان برطرف کردن آن ـ ولو در روز‌های بعد ـ باشد و برطرف نکند، وضو و غسل جبیره باطل خواهد بود.

 
پاسخ دفتر آیت الله نوری همدانی :

این مورد جایز نیست.

 
پاسخ دفتر آیت الله صافی گلپایگانی :

کاشتن ناخن به صورتی که برای وضو و غسل نتوانند آن را بردارند اشکال دارد ولی چنانچه شخصی مرتکب این عمل شده باشد، در صورت امکان، ناخن مصنوعی را بردارد و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود.

 


در صورت عدم امکان برداشتن ناخن، با همان حال وضو و غسل به عنوان جبیره انجام شود و احتیاطاً تیمم هم کند.

 
پاسخ دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی :

کاشت ناخن مانع رسیدن آب به عضو می شود و وضو و غسل با آن باطل است.

 
پاسخ دفتر آیت الله وحید خراسانی :

چون زیر ناخن مصنوعی آب نمی رود، غسل و وضو در آن باطل بوده و این عمل جایز نیست.

 
پاسخ دفتر آیت الله سیستانی :

غسل و وضو با چنان چیزی که مانع از وصول آب می شود صحیح نیست و ناگزیر باید آنها را برای انجام غسل و وضوی صحیح زایل و پاک کرد و قصد آرایش، مجوّز چنان کاری نمی شود.

 

پرسش : بعضی خانم ها ناخن هایشان را برای آرایش از حد طبیعی بلندتر می کنند و چون گاهی اوقات آنها می شکنند طبیبان روکشی تجویز می کنند که تا پاسی از روز روی ناخن ها می ماند و با علم به این که آن روکش و یا لاک، مانع از رسیدن آب به هنگام غسل و وضو به ناخن هاست آیا استفاده خانم ها از چنان روکش، لاک و یا مانکور جایز است و وضو و غسل با آن چه حکمی دارد؟

 
پاسخ آیت الله سیستانی :

غسل و وضو با چنان چیزی که مانع از وصول آب می گردد، صحیح نیست و ناگزیر باید آن‌ها را برای انجام غسل و وضوی صحیح زایل پاک کرد و قصد آرایش، مجوز چنان کاری نمی شود.
برچسب ها: ناخن ، وضو ، ناطقان ، حکم ، کاشت

منبع: ناطقان

کلیدواژه: ناخن وضو ناطقان حکم کاشت پاسخ دفتر آیت الله برای وضو و غسل وضو و غسل وضو و غسل ژلیش ناخن کاشت ناخن غسل و وضو رسیدن آب حکم شرعی ناخن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۲۵۴۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تراشه‌های مغزی به‌زودی از رده خارج می‌شوند/ چه بلایی بر سر بیماران می‌آید؟

خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ این روزها، فناوری عصبی قابل کاشت به طور چشم‌گیری پیشرفت کرده است و برای برخی از افراد مبتلا به اختلالات عصبی، بازگشت به زندگی عادی را فراهم می‌کند. اما با توجه به پیشرفت سریع این فناوری، وقتی این دستگاه‌های عصبی قابل کاشت منسوخ شوند یا تولید کننده آنها ورشکسته شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

پیشرفت‌های عظیم در فناوری پزشکی منجر به توسعه دستگاه‌های عصبی قابل کاشت مانند محرک‌های عمقی مغز، عصب واگال و محرک‌های نخاعی شده است. نورالینک ایلان ماسک، رابط مغز-کامپیوتر بی‌سیم (BCI)، یکی از شناخته شده‌ترین دستگاه‌ها است. البته اخیراً چین نیز ازایمپلنت مغز-کامپیوتر بی‌سیم  خود رونمایی کرده است که نشان‌دهنده سریع‌تر شدن پیشرفت‌های علمی در حوزه نوروتکنولوژی است.

دستگاه‌های عصب‌شناسی کارآمدی که درون بدن کاربران کاشته می‌شوند، کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات عصبی را بهبود بخشیده‌اند. اما با توجه به سرعت پیشرفتی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، چه اتفاقی می‌افتد وقتی که فناوری عصبی کاشته شده به سرعت منسوخ می‌شوند؟ یا وقتی که تولید کننده آنها دیگر پشتیبانی فنی ارائه نمی‌دهد (مانند ویندوز که پشتیبانی از نسخه‌های قدیمی‌تر سیستم‌عامل خود را لغو کرده است)؟ آیا این دستگاه‌ها قابل جدا کردن هستند؟ و اگر بله، چه کسی باید هزینه خارج کردن را پرداخت کند؟

حالا باید به این سوال پاسخ داد: آیا باید تدابیری برای پوشش این وضعیت‌ها وجود داشته باشد؟ برخی معتقدند که بله، باید وجود داشته باشد. در مطالعه‌ای که توسط محققان مؤسسه بیماری‌های عصبی نورمن فیکسل در فلوریدا، ایالات متحده انجام شد، یک تعریف رسمی از «رها کردن دستگاه‌های عصبی کاشته‌شده» ارائه کرد که به گفته آنها، برای توسعه دستورالعمل‌ها، سیاست‌ها و قوانین مرتبط با آن مهم است.

نوروتکنولوژی؛ بخشی از یک آزمایش بالینی است

در سال ۲۰۲۰، مجله «نیچر مدیسنس» داستان ریتا لگت زن استرالیایی را گزارش داد که یک دستگاه کارآزمایی برای درمان صرع در مغزش کاشته شده بود. این دستگاه به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در مغز لگت قرار داده شد و برای او به خوبی کار می‌کرد به طوری که گلت دیگر تشنج نمی‌کرد. با این حال، در نیمه‌ی راه آزمایش، شرکت نورال‌ویستا که دستگاه را تولید کرده بود، به دلیل نگرانی سرمایه‌گذاران درباره ارائه حمایت مالی به چنین فناوری تهاجمی، تعطیل شد.

با تعطیل شدن این شرکت، دیگر هیچ وسیله‌ای برای نظارت بر دستگاه وجود نداشت. به طور کاملاً واقعی، دستگاه در سر لگت مرده بود! (البته نه کاملاً، باتری باید سه سال دوام می‌آورد) و تنها گزینه‌اش این بود که دستگاه را از مغزش خارج کند.

به گفته فردریک گیلبرت، دانشیار دانشگاه تاسمانی که در زمینه اخلاق نوروتکنولوژی تخصص دارد جدا کردن یک دستگاه معادل قطع درمان است. گیلبرت می‌گوید کهاین دستگاه‌ها می‌توانند به شدت هویت بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. ناراحتی ناشی از جدا کردن دستگاه ممکن است به طور مستقیم با کارآیی تکنولوژی مرتبط باشد.

نویسندگان مطالعه فعلی نظریه‌ای را تشکیل دادند که براساس آن، شکست کارآزمایی بالینی عمدتاً خارج کردن دستگاه‌های فناوری عصبی نیست، بلکه شکست می‌تواند ناشی از نگرانی‌های ایمنی یا اثر درمانی باشد. با این حال، آنها گفتند که برای افرادی که آزمایش بالینی را انجام می‌دهند، ضروری است که سه معیار را برآورده کنند. اولاً، شرکت‌کنندگان مطالعه باید در مورد احتمال قطع آزمایش مطلع شوند و مشخص شود که آنها به بخش‌های درمان یا کنترل مطالعه تعلق دارند. دوماً، شرکت‌کنندگان باید در صورت لغو آزمایش مطلع شوند. سوماً، باید منابعی برای درمان‌های دیگری که به استاندارد‌های پذیرفته‌شده مراقبت می‌پردازند، به شرکت‌کنندگان ارائه شود.

البته، علاوه بر مسئله لغو زودهنگام آزمایش‌ها، مسئله دیگری نیز وجود دارد که وقتی یک کارآزمایی به نتیجه طبیعی خود می‌رسد، چه اتفاقی برای ایمپلنت مغزی می‌افتد. در آن شرایط، معمولا حذف دستگاه به شرکت کنندگان ارائه می‌شود. درحالی که هیچ دستورالعمل روشن و فعلی در مورد ماندن یا برداشتن ایمپلنت وجود ندارد.

خطرات برداشتن تراشه‌های مغزی

همانطور که قبلاً ذکر شد، یک دستگاه نوروتکنیک که امروزه به عنوان پیشرفته‌ترین در نظر گرفته می‌شود، ممکن است فردا پیشرفته نباشد. این دستگاه‌ها دارای تاریخ انقضای داخلی هستند و بدون تعمیر و نگهداری مداوم، کارایی خود را از دست می‌دهند.

در تابستان ۲۰۲۰، ایلان ماسک به‌روزرسانی پیشرفت‌های مربوط به کاشت نورالینک را به اشتراک گذاشت. او گفت: در اصل، بخشی از جمجمه به اندازه یک سکه برداشته می‌شود و الکترود‌ها وارد می‌شود، سپس قسمتی از جمجمه را که برداشته شده بود جایگزین می‌کنند. پس از آن ما را با چسب فوق العاده می‌بندیم، به این ترتیب بسیاری از زخم‌ها بسته می‌شوند و و بعد از آن فرد می‌تواند به راحتی پیاده‌روی کند. این خیلی جالب است.

اما نکته جالب‌تر بخشی از ارائه بود که مربوط به خوک دوروتی بود که قبلاً یک تراشه نورالینک داشت. ماسک گفت که برداشتن ایمپلنت دوروتی برگشت پذیری دستگاه را نشان می‌دهد. ماسک می‌گوید: آنچه دوروتی نشان می‌دهد این است که می‌توانید نورالینک را قرار دهید، آن را حذف کنید و شاد، سالم و غیرقابل تشخیص از یک خوک معمولی باشید.

این تمام چیزی است که ماسک برای حذف دستگاه ارائه کرده و هیچ چیز در مورد خطرات آن نگفته است.

یافتن نظر متخصص در مورد اینکه آیا برداشتن نورالینک یا یک ایمپلنت مغزی دیگر به مغز آسیب می‌رساند یا خیر، دشوار است. اما، اگر کاشت دستگاهی مانند نورالینک خطر آسیب رساندن به بافت مغز را به همراه دارد، منطقی است فرض کنیم که هنگام برداشتن آن نیز این خطر وجود دارد.

انتهای پیام/